«قند خون» به میزان قند (گلوکز) موجود در خون اطلاق می‌شود؛
گلوکز از غذاهایی که می‌خوریم تأمین می‌شود و همچنین برای تأمین انرژیِ مورد نیاز سلول‌های بدن به مصرف می‌رسد.
در اینجا به چندین نشانه که از قند خون بالا است می پردازیم:
– ادرار بیشتر
کلیه‌های هر فردی می‌بایست سخت کار کنند تا تمام قند اضافی موجود در خون را فرآوری نماید. هنگامی که کلیه‌ها نمی‌توانند تمام این مقدار قند را فرآوری کرده و به مصرف سلول‌ها برسانند به ناچار بدن، همراه با آبی که به آن نیاز دارد از شر آن خلاص می‌شود.
– افزایش تشنگی
برای خلاص شدن از شر قند اضافی، بدن شما آب را از بافت‌های خود می‌گیرد. از آنجایی که برای تولید انرژی، انتقال مواد مغذی و خلاص شدن از شر مواد زائد به مایعات بیشتری نیاز دارید، مغز به شما پیام می‌دهد که تشنه هستید تا بیشتر آب بنوشید.
-خشکی دهان
وقتی قند خون بالا باشد، دهان ممکن است خشک شود و گوشه‌های آن ترک بخورد. بزاقِ کمتر و قند بیشتر در خون، احتمال بروز عفونت را بیشتر می‌کند. لثه‌های شما ممکن است متورم شوند و لکه‌های سفید روی زبان و داخل گونه‌های شما رشد کنند که پزشکان به آن برفک دهان می‌گویند.
– مشکلات پوستی
بدن شما از همه اعضا و بافت‌ها، آب جذب می‌کند تا از شر قند اضافی خلاص شود. این وضعیت ممکن است باعث خشکی، خارش و ترک خوردگی پوست به خصوص در پاها، آرنج‌ها و دستان شما شود.
با گذشت زمان، سطوح بالای گلوکز می‌تواند به اعصاب آسیب برساند که «نوروپاتی دیابتی» نامیده می‌شود.
این عارضه می‌تواند احساس بریدگی، زخم یا عفونت را برای شما ناخوشایندتر و بهبود این صدمات را سخت‌تر کند.
به گفته متخصصان حتی بدون درمان، این آسیب‌ها یا مشکلات جسمی ممکن است به مشکلات بزرگتری مانند از دست دادن انگشت پا یا در موارد وخیم‌تر بخشی از پا یا ساق پا تبدیل شوند.