با افزایش امید نسبت به حصول توافق، مخالفان برجام در حال ورود دوباره به میدان هستند و شاهین‌های واشنگتن، هیاهوی جنگ‌طلبانه خود را شدت بخشیده‌اند.
به گزارش اکوایران، با ادامه یافتن مذاکرات وین، اکنون در دور هشتم همه طرف‌ها اتفاق نظر دارند که مذاکرات در مسیری درست قرار گرفته و در ارتباط با کلیت برخی ایده‌ها از جمله اصل راستی‌آزمایی و ارائه تضمین‌ها، تفاهم کلی حاصل شده است. اما هنوز موارد اختلافی مهمی باقی مانده است که حل و فصل آنها نیازمند بحث و بررسی بیشتر و اتخاذ تصمیمات سیاسی است.
با این حال برخی طرف‌های مذاکرات در ابراز خوشبینی محتاط‌تر هستند و حتی در مواردی سخنان آنها لحن هشدار آمیز به خود می‌گیرد؛ بالأخص در اظهارات مقامات آمریکایی که خوشبینی اندک و هشدارها فراوان است.
شاهین‌های جنگ‌طلب وارد شدند
بر اساس گزارش قرن نو، با افزایش امید نسبت به حصول توافق، مخالفان برجام در حال ورود دوباره به میدان هستند و شاهین‌های واشنگتن، هیاهوی جنگ‌طلبانه خود را شدت بخشیده‌اند. تنها چند هفته پس از آغاز سال جدید جدید میلادی، شاهین‌های جنگ‌طلب دوباره از ارتش ایالات متحده می خواهند تا برنامه هایی را برای حمله همه جانبه به زیرساخت های هسته ای ایران آماده کند.
مارک دوبوویتز، مدیرعامل بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (لابی ضد ایران) و متیو کرونیگ از شورای آتلانتیک (از مدافعان قدیمی جنگ پیشگیرانه با ایران) در مقاله ای در وال استریت ژورنال استدلال کردند که «خط قرمز برای اقدام نظامی زمانی فرا خواهد رسید که جدول زمانی برنامه هسته‌ای ایران تا رسیدن به یک سلاح هسته‌ای [ادعایی] به سرعت در حال کاهش به میزان کمتر از زمان واکنش پنتاگون باشد»، که آنها ادعا می‌کنند «می‌تواند در اوایل امسال اتفاق بیفتد».
لفاظی‌های جنگ‌طلبانه در بحبوحه مذاکرات
علی احمدی، کارشناس سیاست‌خارجی آمریکا در قبال ایران و خاورمیانه، و عضو پژوهشی غیرمقیم در مؤسسه Vocal Europe (اندیشکده مستقر در بروکسل که در حوزه‌های سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا و دموکراسی کار می‌کند) در مطلبی برای وبسایت این موسسه نوشت: با ادامه مذاکرات در وین، علی‌رغم پیشرفت‌ها، نارضایتی هیئت‌های غربی از مواضع ایران و لفاظی در مورد جنگ و حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران ادامه دارد. در حالی که ایالات متحده می گوید که با حسن نیت در حال مذاکره است و به دنبال احیای توافق هسته ای است، صحبت از جنگ با ایران به بخشی از تقریباً هر سخنرانی، بیانیه یا کنفرانس مطبوعاتی دولت ایالات متحده در مورد موضوع مذاکرات تبدیل شده است. نیازی به گفتن نیست که این لفاظی ها تنها محیط خصمانه و بدبینانه‌ای را که در حال حاضر در آن مذاکرات جریان دارد، به طور قابل توجهی بدتر می کند.
ایران به‌خاطر تهدیدات امتیاز نمی‌دهد
بدیهی است یکی از دلایل این لفاظی، عنصر جنگ روانی علیه ایران است. برخی از محققان تحریم استدلال کرده‌اند که در مواردی که تحریم‌ها مؤثر هستند، اغلب به این دلیل است که آنها پوششی برای اقدام نظامی هستند. با این حال، بعید به نظر می رسد که مقامات ایرانی نسبت به چنین تهدیدهایی امتیاز بدهند. ا علاوه بر این، محتمل ترین احتمال جنگ، حمله اسرائیل است که از حمایت آمریکا برخوردار باشد.
با توجه به مخالفت قطعی اسرائیل با هر توافقی، نمی توان گفت که آیا توافق با آمریکا در وین این تهدید را خنثی می کند یا خیر.
اعتماد به نفس کاذب و اشتباه محاسباتی
فخرفروشی که مقامات آمریکایی با آن تصور حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را «بسیار قابل دستیابی» می‌دانند و آن
را با بمباران تأسیسات هسته‌ای عراق یا سوریه مقایسه می‌کنند نشان می‌دهد که بسیاری بر این باورند که انجام این کار
آسان است؛ اینکه ارتش آمریکا برنامه هسته ای ایران را با حملات یک شبه به طور قطعی نابود خواهد کرد و واشنگتن به
موقع برای شادی میهن پرستانه از خواب بیدار خواهد شد. اما دلیلی وجود دارد که حتی دولت های بوش و ترامپ هرگز چنین جنگی را انجام ندادند.
زمانی که گزارش شد که دولت بوش در حال بررسی چنین حملاتی علیه ایران است، ژنرال بازنشسته ارتش ایالات متحده
آنتونی زینی به سی‌ان‌ان گفت: «هر گونه طرح نظامی علیه ایران بسیار دشوار خواهد بود. ما نباید خودمان را گول بزنیم که فکر
کنیم این فقط یک حمله خواهد بود و سپس تمام می شود. ایرانی ها تلافی خواهند کرد.
زمانی که دولت اوباما در روزهای اولیه خود در حال بررسی اقدام نظامی بود، کارآمدی چنین گزینه هایی توسط رهبران نظامی از
جمله رابرت گیتس، وزیر دفاع، زیر سوال رفت. نگرانی برنامه ریزان نظامی ایالات متحده از مدت ها قبل، هم قابلیت نظامی
چنین حمله ای و هم عواقب تلافی جویانه ایران است.. ظرفیت استراتژیک ایران اکنون بسیار زیاد است. آنها با هم تطابق
دارند… در تئاتر -توانایی غلبه کردن».ژنرال نیروی هوایی ایالات متحده توماس مک اینرنی در سال 2006 اظهار داشت که
تلاش ایالات متحده برای نابودی برنامه هسته ای ایران به حدود 700 هواپیما، 500 موشک کروز و مجموعه وسیعی از مهمات
پیشرفته در مرحله 36 تا 48 ساعت ابتدایی جنگ نیاز دارد. ارزیابی آنتونی کوردزمن از CSIS در سال 2012 می‌گوید که حملات
علیه تأسیسات هسته‌ای مستلزم آن است که مجموعه وسیعی از هواپیماها، کشتی‌ها و موشک‌ها روزها را صرف خنثی کردن پدافند هوایی ایران کنند.
و البته این ارزیابی‌ها پیش از پیشرفت‌های قابل‌توجه در ظرفیت‌های دفاع هوایی و موشکی ایران است. تهران همچنین هرگونه تهاجم را با تلافی‌جویی علیه نیروهای آمریکایی و متحدانش پاسخ خواهد داد که احتمالاً به یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر سرایت می‌کند. کالین کال که اکنون معاون وزیر دفاع در امور سیاسی است، در سال 2019 نوشت که این ممکن است به شوک در اقتصاد جهانی و یک “چرخه قتل عام” در منطقه منجر شود.
بیشتر بخوانید: